Merge branch 'master' of github.com:progit2-gr/progit2

Author: csaragiotis

book/01-introduction/1-introduction.asc

@@ -23,3 +23,4 @@ include::sections/help.asc[]
 Σε αυτό το σημείο έχουμε πλέον μία βασική γνώση του τι είναι το Git και πώς διαφέρει από ένα συγκεντρωτικό σύστημα ελέγχου έκδοσης που ενδεχομένως έχουμε χρησιμοποιήσει.
 Επίσης έχουμε μια έκδοση του Git στο σύστημά μας η οποία είναι ρυθμισμένη με τα προσωπικά μας στοιχεία.
 Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να μάθουμε τα βασικά πράγματα για το Git.
+

book/01-introduction/sections/basics.asc

@@ -1,8 +1,8 @@
 === Τα βασικά του Git
 
 Τι είναι, λοιπόν, το Git με λίγα λόγια;
-Η συγκεκριμένη ενότητα είναι σημαντική επειδή αν καταλάβουμε τι είναι το Git και το πώς δουλεύει, θα είναι πιο εύκολο να το χρησιμοποιήσουμε αποτελεσματικά.
-Καθώς μαθαίνουμε το Git, ας προσπαθήσουμε να αδειάσουμε το μυαλό μας από γνώσεις που μπορεί να έχουμε από άλλα συστήματα ελέγχου έκδοσεων, όπως το Subversion (((Subversion))) και το (((Perforce))) Perforce. 
+Η συγκεκριμένη ενότητα είναι σημαντική επειδή αν καταλάβουμε τι είναι το Git και το πώς δουλεύει, θα είναι πιο εύκολο να το χρησιμοποιήσουμε αποτελεσματικά. 
+Καθώς μαθαίνουμε το Git, ας προσπαθήσουμε να αδειάσουμε το μυαλό μας από γνώσεις που μπορεί να έχουμε από άλλα συστήματα ελέγχου έκδοσεων, όπως το Subversion (((Subversion))) και το (((Perforce))) Perforce.
 Με τον τρόπο αυτό θα σποφύγουμε την όποια σύγχυση με τα υπόλοιπα συστήματα.
 Αν και η διεπαφή του Git με τον χρήστη είναι παρόμοια με αυτές των άλλων VCS, το Git αποθηκεύει και αντιμετωπίζει την πληροφορία με πολύ διαφορετικό τρόπο από ότι τα άλλα συστήματα και η κατανόηση των διαφορών θα μας βοηθήσει να μην μπερδευόμαστε όταν το χρησιμοποιούμε.
 

book/01-introduction/sections/first-time-setup.asc

@@ -12,7 +12,7 @@
   Αν χρησιμοποιήσουμε την επιλογή `--system` στην εντολή `git config`, τότε η εντολή διαβάζει και γράφει από αυτό το αρχείο.
 2. Στο αρχείο `~/.gitconfig` ή `~/.config/git/config`: περιέχει τιμές συγκεκριμένες για τον χρήστη.
   Για να κάνουμε το Git να γράφει σε και να διαβάζει από αυτό το αρχείο θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την επιλογή `--global`.
-3. Στο αρχείο `config` στον κατάλογο του Git (το αρχείο αυτό ονομάζεται `.git/config`) του αποθετηρίου το οποίο χρησιμοποιούμε: Περιέχει τιμές ειδικά για το συγκεριμένο αποθετήριο. 
+3. Στο αρχείο `config` στον κατάλογο του Git (το αρχείο αυτό ονομάζεται `.git/config`) του αποθετηρίου το οποίο χρησιμοποιούμε: περιέχει τιμές ειδικά για το συγκεριμένο αποθετήριο. 
 
 Κάθε ένα από τα παραπάνω επίπεδα υπερσκελίζει τις τιμές του προηγούμενου επιπέδου. Για παράδειγμα, οι τιμές του αρχείου `.git/config` υπερσκελίζουν εκείνες του αρχείου `/etc/gitconfig`.
 

book/05-distributed-git/sections/contributing.asc

@@ -579,7 +579,7 @@ $ git fetch origin
 .Αρχικό ιστορικό υποβολών με τη δουλειά στο `featureB`.
 image::images/public-small-1.png[Αρχικό ιστορικό υποβολών με τη δουλειά στο `featureB`.]
 
-Ας υποθέσουμε ότι ο συντηρητής του έργου έχει έλξει κάμποσες επιδιορθώσεις κώδικα και έχει δοκιμάσει τον πρώτο μας κλάδο, αλλά πλέον δεν συγχωνεύεται παστρικά.
+Ας υποθέσουμε ότι ο συντηρητής του έργου έχει έλξει κάμποσα επιθέματα και έχει δοκιμάσει τον πρώτο μας κλάδο, αλλά πλέον δεν συγχωνεύεται παστρικά.
 Σε αυτήν την περίπτωση, μπορούμε να προσπαθήσουμε να επανατοποθετήσουμε αυτόν τον κλάδο στην κορυφή του κλάδου `origin/master`, να επιλύσουμε τις συγκρούσεις για τον διαχειριστή και στη συνέχεια να προωθήσουμε εκ νέου τις αλλαγές μας:
 
 [source,console]

book/05-distributed-git/sections/maintaining.asc

@@ -386,7 +386,7 @@ Finished one cherry-pick.
  3 files changed, 17 insertions(+), 3 deletions(-)
 -----
 
-Αυτή η εντολή έλκει την ίδια αλλαγή με αυτήν που εισήχθη στο `e43a6`, αλλά παίρνουμε μια νέα τιμή SHA-1 για την υποβολή επειδή η ημερομηνία που εφαρμόστηκε είναι διαφορετική.
+Αυτή η εντολή έλκει την ίδια αλλαγή με αυτήν που εισήχθη στην `e43a6`, αλλά παίρνουμε μια νέα τιμή SHA-1 για την υποβολή επειδή η ημερομηνία κατά την οποία εφαρμόστηκε είναι διαφορετική.
 Τώρα η ιστορικό μας μοιάζει με αυτό:
 
 .Ιστορικό μετά την ανθολόγηση υποβολής σε έναν θεματικό κλάδο.

book/06-github/sections/3-maintaining.asc

@@ -84,7 +84,7 @@ Mας δίνει επίσης μερικές διευθύνσεις URL που 
 Το είδαμε αυτό εν συντομία στην ενότητα <<_checking_out_remotes>>.
 Αν θέλουμε, μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν θεματικό κλάδο, να μεταβούμε σε αυτόν και στη συνέχεια να εκτελέσουμε αυτήν την εντολή για να συγχωνεύσουμε τις αλλαγές του αιτήματος έλξης.
 
-Οι άλλες ενδιαφέρουσες διευθύνσεις URL είναι οι διευθύνσεις `.diff` και `.patch`, οι οποίες, όπως μπορεί να μαντέψει κανείς, παρέχουν ενοποιημένες εκδόσεις της diff και της επιδιόρθωσης κώδικα του αιτήματος έλξης.
+Οι άλλες ενδιαφέρουσες διευθύνσεις URL είναι οι διευθύνσεις `.diff` και `.patch`, οι οποίες, όπως μπορεί να μαντέψει κανείς, παρέχουν ενοποιημένες εκδόσεις της diff και του επιθέματος του αιτήματος έλξης.
 Θα μπορούσαμε να συγχωνεύσουμε την εργασία του αιτήματος έλξης με κάτι σαν αυτό:
 
 [source,console]
@@ -119,13 +119,13 @@ image::images/maint-02-merge.png[Κουμπί ``Merge'']
 [[_pr_refs]]
 ===== Refs αιτημάτων έλξης
 
-Εάν έχουμε να κάνουμε με *πολλά* αιτήματα έλξης και δεν θέλουμε να προσθέσουμε πολλά απομακρυσμένα αποθετήρια ή να κάνουμε μία έλξη κάθε φορά, υπάρχει ένα ωραίο κόλπο που μας επιτρέπει να κάνουμε το GitHub.
-είναι ένα λίγο προηγμένο τέχνασμα και θα δούμε τις λεπτομέρειές του σε μεγαλύτερο βάθος στην ενότητα <<_refspec>>, αλλά μπορεί να είναι αρκετά χρήσιμο.
+Εάν έχουμε να κάνουμε με *πολλά* αιτήματα έλξης και δεν θέλουμε να προσθέσουμε πολλά απομακρυσμένα αποθετήρια ή να κάνουμε μία έλξη κάθε φορά, υπάρχει ένα ωραίο κόλπο που το GitHub μας επιτρέπει να κάνουμε.
+Είναι λίγο προηγμένο τέχνασμα και θα δούμε τις λεπτομέρειές του σε μεγαλύτερο βάθος στην ενότητα <<_refspec>>, αλλά μπορεί να είναι αρκετά χρήσιμο.
 
 Το GitHub διαφημίζει τους κλάδους αιτημάτων έλξης ενός αποθετηρίου ως ένα είδος ψευδο-κλάδων στον διακομιστή.
-Από προεπιλογή δεν τους παίρνουμε όταν κλωνοποιούμε, αλλά είναι εκεί με κάποιον ασαφή και ομιχλώδη τρόπο και μπορούμε να έχουμε αρκετά εύκολα πρόσβαση σε αυτά.
+Εκ προεπιλογής δεν τους παίρνουμε όταν κλωνοποιούμε, αλλά είναι εκεί με κάποιον ασαφή και ομιχλώδη τρόπο και μπορούμε να έχουμε αρκετά εύκολη πρόσβαση σε αυτά.
 
-Για να το δείξουμε αυτό, πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε μια εντολή χαμηλού επιπέδου (που συχνά αναφέρεται ως εντολή ``διοχέτευσης'' (plumbing), την `ls-remote`, για την οποία θα διαβάσουμε για περισσότερα στην ενότητα <<_plumbing_porcelain>>).
+Για να το δείξουμε αυτό, θα χρησιμοποιήσουμε μια εντολή χαμηλού επιπέδου (που συχνά αναφέρεται ως εντολή ``διοχέτευσης'' (plumbing), την `ls-remote`, για την οποία θα πούμε περισσότερα στην ενότητα <<_plumbing_porcelain>>).
 Αυτή η εντολή γενικά δεν χρησιμοποιείται στις καθημερινές λειτουργίες του Git, αλλά μας χρησιμεύει να δούμε ποιες αναφορές υπάρχουν στον διακομιστή.
 
 Αν εκτελέσουμε αυτήν την εντολή για τον αποθετήριο ``blink'' που χρησιμοποιούσαμε νωρίτερα, θα έχουμε μια λίστα με όλους τους κλάδους, ετικέτες και άλλες αναφορές στο αποθετήριο.
@@ -145,12 +145,12 @@ a5a7751a33b7e86c5e9bb07b26001bb17d775d1a	refs/pull/4/head
 
 Φυσικά, εάν βρισκόμαστε στο δικό μας αποθετήριο και εκτελέσουμε `git ls-remote origin` ή οποιοδήποτε απομακρυσμένο αποθετήριο θέλουμε να ελέγξουμε, θα μας δείξει κάτι παρόμοιο με αυτό.
 
-Αν το αποθετήριο βρίσκεται στο GitHub και έχουμε υποβεβλημένα αίτηματα έλξης , θα λάβουμε αυτές τις αναφορές, με πρόθεμα `refs/pull/`.
-Αυτές είναι ουσιαστικά κλάδοι, αλλά επειδή δεν βρίσκονται κάτω από `refs/heads/`, δεν τις παίρνουμε όταν κλωνοποιούμε ή ανακτούμε από το διακομιστή --η διαδικασία της ανάκτησης τους αγνοεί κανονικά.
+Αν το αποθετήριο βρίσκεται στο GitHub και έχουμε υποβεβλημένα αίτηματα έλξης, θα λάβουμε αυτές τις αναφορές, με πρόθεμα `refs/pull/`.
+Αυτές είναι ουσιαστικά κλάδοι, αλλά επειδή δεν βρίσκονται στον `refs/heads/`, δεν τις παίρνουμε όταν κλωνοποιούμε ή ανακτούμε από τον διακομιστή --η διαδικασία της ανάκτησης τους αγνοεί κάτω από κανονικές συνθήκες.
 
-Υπάρχουν δύο αναφορές ανά αίτημα έλξης --αυτή που τελειώνει σε σημεία `/head` δείχνει στην ίδια ακριβώς υποβολή με την τελευταία υποβολή στον κλάδο του αιτήματος έλξης.
-Έτσι, αν κάποιος υποβάλει ένα αίτημα έλξης στο αποθετήριό μας και ο κλάδος του ονομάζεται `bug-fix` και δείχνει στην υποβολή `a5a775`, τότε στο *δικό μας* αποθετήριο δεν θα έχουμε κλάδο `bug-fix ' (αφού αυτός βρίσκεται στη διχάλα του), αλλά θα έχουμε `pull/<pr#>/head` που δείχνει στην `a5a775`.
-Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε πολύ εύκολα να έλξουμε κάθε κλάδο αιτήματος έλξης χωρίς να χρειαστεί να προσθέσουμε κάμποσα απομακρυσμένα αποθετήρια.
+Υπάρχουν δύο αναφορές ανά αίτημα έλξης --αυτή που τελειώνει σε `/head` δείχνει στην ίδια ακριβώς υποβολή με την τελευταία υποβολή στον κλάδο του αιτήματος έλξης.
+Έτσι, αν κάποιος υποβάλει ένα αίτημα έλξης στο αποθετήριό μας και ο κλάδος του ονομάζεται `bug-fix` και δείχνει στην υποβολή `a5a775`, τότε στο *δικό μας* αποθετήριο δεν θα έχουμε κλάδο `bug-fix ' (αφού αυτός βρίσκεται στη δική του διχάλα), αλλά θα έχουμε `pull/<pr#>/head` που δείχνει στην `a5a775`.
+Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε πολύ εύκολα να έλξουμε κάθε κλάδο ενός αιτήματος έλξης χωρίς να χρειαστεί να προσθέσουμε κάμποσα απομακρυσμένα αποθετήρια.
 
 Τώρα, μπορούμε να ανακτήσουμε απευθείας την αναφορά.